Bij het Station Dordrecht Stadspolders parkeren we de auto. En binnen een kwartier lopen we Dordrecht langs het Wantij uit. Hoog op de dijk hebben we weidse gezichten op de polders, veel fietsers, joggers, Dordrecht wordt wakker. Het is guur, er staat een koude wind. Bij Kop van ’t Land, de oversteek naar de Biesbosch, is horeca en we hebben best zin in een kop koffie.
Bij de Herberg De Kop van ’t Land kan dat dus niet, wandelaars zijn daar niet welkom. Ballentent! Snel verder zuidwaarts parallel aan de Nieuwe Merwede. Bijzonder gebied met veel wilgen, riet en nat grasland.
Het weer is beter geworden als we in westelijke richting gaan, de doorsteek van Polder de Biesbosch en de Louisapolder, met daar tussenin een recreatiegebied. Daarin ook Paviljoen de Viersprong, waar we lunchen, géén ballentent! De Wieldrechtste Zeedijk, de vroegere dijkbescherming van Dordrecht aan de zuidelijke kant, brengt ons naar de Dordtse Kil.
Dat is een indrukwekkende getijdenrivier die Oude Maas verbindt met het Hollands Diep, een belangrijke scheepvaartverbinding tussen de Rijn en de Schelde. Vanwege de zeeschepen die er over varen hier geen bruggen. Om bij ’s Gravendeel te komen, ons eindpunt aan de overkant, lopen we door de Kiltunnel. Vandaar bussen we terug naar Dordrecht. Een bijzondere dag in het perspectief van Hollands strijd met het water!
