We zetten de auto neer in Bergen op Zoom, halen broodjes bij Bakkerij Bart en gaan met de bus naar Steenbergen.
En daar beginnen we dan aan de laatste etappe van het Floris V-pad. Het is warm vandaag, vochtig warm. We lopen Steenbergen uit, het Oudland in, een veenontginning uit de 14e eeuw. Het boekje waarschuwt voor drassige ondergrond na regenachtig weer. Daar kunnen wij horzels, steekvliegen en muggen bij warm weer aan toevoegen. Geen pretje en hoewel de omgeving mooi is, is van genieten dan ook geen sprake.
Dat doen we verderop wel als we door Het Laag lopen, een mooi nat gebied met veel vogels. Dissonant is het lopen langs de A4, wat nu volgt. In Steenbergen zijn ze blij dat deze snelweg veel verkeer uit het dorp heeft gehaald, maar je ziet hier goed dat het ten koste ging van de natuur. Dan volgt onverwachts horeca, bij een manege. Een dame op het terras is lovend over de tosti’s, dus daar gaan we voor. Voordat wij deze ophebben is de dame weer weg. Dat is jammer, want nu kunnen we haar niet meer aanspreken. Voor een paard zijn deze tosti’s prima ja, voor een persoon niet. De dame in kwestie is vast al heel lang een paardenmeisje.
We lopen nu Landgoed Zoomland in met bos, weiland, stuifzand en heide. Fraai gebied, Bergen op Zoom recreëert hier vermoeden we. Sporen van frequent gebruik. En we kruisen de LAW/GR 5, het Nederlandse deel van de E-2, het Europese langeafstandspad dat Hoek van Holland verbindt met Nice.
En dan is onverwachts snel het eindpunt van het Floris V-pad daar. Altijd een moeilijk moment. Onderweg zijn, dat is het spel, finishen niet. Een La Trappe witbier op het terras van de jeugdherberg bij de finish maakt het deels goed.
We hebben het Floris V-pad in vijftien etappes gelopen, verdeeld over vijf jaar in periode 2013-2018.
Hoe kijken we er nu op terug? Zeer positief. We leerden weer mooie stukjes Nederland kennen, graskades, tiendwegen, een nieuwe kennismaking met het Groene Hart van Holland. Maar ook een tocht door de geschiedenis: het boekje van het pad ‘praat’ je al wandelend bij. Leuke stadjes als Woerden, Oudewater en Willemstad. En niet te vergeten de verstilde Hoekse Waard. Kinderdijk, waar we nog nooit geweest waren. Al met al een erg fijne tocht om in etappes te lopen. Jammer dat we ‘er’ zijn!
