16-18 oktober Hike Your Roots – editie 2009 Veluwe
“Door een erfenisje kregen we een hele lap bosgrond, op de Veluwe vlakbij Ugchelen. Alle mensen in de buurt hadden al schapen om het gras kort te houden. Wij wilden dus wat anders: twintig lama’s. De meeste mensen hadden nog nooit van het bestaan van een lama gehoord. De toch al zo conservatieve boeren uit de omgeving wilden niets meer van ons weten maar dat deerde ons niet. Van het theehuis dat op ons stukje grond stond, maakten we een stal waar de dieren konden overnachten. Intolerante Gelderlanders hebben de stal in 1996 in brand gestoken. We waren alles kwijt.
In 2002 heeft Natuurmonumenten op die plek een opnieuw een theehuis laten bouwen die we toen niet meer als stal mochten gebruiken. Voor ons hoefde Ugchelen niet meer. We hebben ons gewonnen gegeven en hoeden nu schapen in de omgeving van Velp. Leendert ken ik nog van het Baudartius College in Zutphen. Hij belde mij in paniek op omdat Hike Your Roots op het Tukkerpad niet door kon gaan en vroeg mij of ik jullie wilde gidsen op een tocht in mijn verleden. Voor een goede vriend doe je alles. De schapen laat ik thuis maar misschien komen we ze nog wel tegen.”
En zo togen zeven NBA´ers onder de bezielende leiding van Hero over de Veluwe. De start was in Apeldoorn, vanwaar naar het NTKC-kampeerterrein in Ugchelen werd gelopen. Bij het Van Der Valk Motel troffen we de moeder van Hero, die daar in haar pausmobiel werd voorgereden. Hero nam z’n roots hier wel erg letterlijk, maar het moet gezegd worden, het is een bijzondere vrouw. In het aardedonker werden de tentjes geprikt en ’s morgens bleek dat we mazzel hadden dat er geen wilde zwijnen onze scheerlijnen in de loop mee hadden genomen.
Zaterdag ging het richting Hall via de Loenense watervallen. Het was prachtig weer, dus ’s nachts aardig koud. Zo belandde Bert Hup op een tafel op de Nivon-camping aldaar, om maar niet op de grond te hoeven liggen. Hall werd om duidelijke redenen aangedaan, alhoewel er geen enkel familielid van Hero meer woont. Hall is een heel klein dorp, met een fraai kerkje.
Zondag ging de tocht dwars over de Posbank richting Velp op zoek naar de schaapskudde. Die was lastig te vinden, maar we troffen wel een kudde toeristen bij het theehuis. Hero wees ons fijntjes de gaspeldoorn aan en dat vonden we dan wel weer leuk. In Bretagne komt die struik – daar heet ie ajonc – veelvuldig voor en levert in combinatie met bloeiende hei zeer fraaie plaatjes op. Hier is het een zeldzaamheid.
Hero wist boeiend te vertellen over het leven met de schapen, wees aan waar zijn broer vermoord was (werd achter in de kofferbak van z’n uitgebrande auto teruggevonden) en waar hij voor het eerst de liefde bedreven had. Dat laatste moest je dan maar aannemen, erg veel bewijs troffen we niet meer aan.
Bijzondere vent die Hero en hij heeft een ons een geweldige route voorgeschoteld!
