Op 6 februari van dit jaar vraag ik Willem wanneer we weer eens een stukje gaan lopen. Nu is hij soms nogal van de cryptiek in zijn antwoorden, maar gelukkig herkende ik het deze keer. Hij nodigde de hele Nivon Bergsportgroep Amsterdam (40 personen) en haar periferie (700 personen) uit met de bedoeling dat ik zou reageren.
Het wordt dus mei 2012. Het wordt niet dat kleine stukje, we gaan voor meer dan driehonderd kilometer. En we willen absoluut weer eens wat mensen in de maling nemen, ook dat is al weer een tijd geleden. Engelsen lijken ons daarvoor wel geschikt. We gaan voor de TGO Challenge (TGOC)!
TGO staat voor de The Great Outdoors en is een blad voor wandelaars, trekkers en munro baggers. Een Nederlandse equivalent bestaat niet. De TGO Challenge is een jaarlijkse rugzaktrektocht van de Schotse west- naar de oostkust, een tocht waar maximaal zo’n driehonderd deelnemers aan mee kunnen doen. De lol zit ‘m in het delen van ervaringen, om met hetzelfde – soms best serieuze – spelletje bezig te zijn.
En: als je ‘m binnen de vijftien dagen uitloopt krijg je een t-shirt. Dat laatste gaf voor ons de doorslag! Willem heeft alleen maar overhemden en ik heb alleen maar onderbroeken. Een t-shirt is daarmee zeer welkom als aanvulling op onze garderobe. En wat denk je van onze aankomst op Schiphol als we dat t-shirt dragen!
Maar natuurlijk houden we – nuchter als we zijn – ook rekening met rampen en tegenspoed. Willem weet ook dat als we Lex of Beertje - onze mascottes - kwijt zijn, we teruglopen tot we ze gevonden hebben. Daarom is ons eerste belangrijke besluit dat we zelf ook een t-shirt laten maken. Mochten we de oostkust halen en gediskwalificeerd blijken, dan trekken we ze aan. Zonder een t-shirt met tekst hoor je er niet bij.
