—–Oorspronkelijk bericht—– Van: Sjoerd Bakker Verzonden: dinsdag 11 december 2007 21:10 Aan: Leendert P. Bakker; Karin Moor Onderwerp: Piemels in de sportschool
Sinds de zomer fitnes ik een paar keer in de week. Mijn eerste indrukken bij de sportschool zijn toch wel enigszins apart, Zo heb je de alfa mannetjes die met veel gebrul en kabaal laten zien hoe groot en sterk ze zijn. Nu merk ik zelf ook, dat als je regelmatig in het krachthonk staat, en jezelf flink aan het oppompen bent, het testosteron door je lichaam giert. En dit uit zich weer in primitief gedrag zoals:
naar elkaar staren (wie het eerste wegkijkt heeft verloren)-
territoriumdrift (zoveel mogelijk apparaten tegelijk in gebruik willen hebben)
laten zien dat je er bent, (met veel kabaal aankondigen dat je een bepaalde zware oefening gaat uitvoeren)
competitie drift, elke oefening door een ander gedaan, willen toppen met meer gewicht.
stem gebruik, (veel brullen met krachtig termen., HEY HENK GOOIT ER FF WAT MEER GEWICHT OP WIL JE!)
Dit hersenloze apen gedrag vind ik dus behoorlijk opmerkelijk, en laat zien in hoeverre wij eigenlijk nog gewoon apen zijn. Zo ook als er een sportschool lid van het vrouwelijk geslacht in de buurt is. Dan wordt het instinct helemaal baas over hersens en lichaam, Het volume van de mannen gaat omhoog, spontaan wordt er harder getraind en wordt het krachthonk een wilde apenkooi. Goed, in zoverre mijn ervaring in de sportschool zelf.
Na het trainen moet er natuurlijk gedoucht worden, nu komt er geen jouw piemel mijn piemel verhaal, maar meer iets wat ik behoorlijk opmerkelijk vind, namelijk het wassen van de piemel.
Zoals ik al beschreven had moet alles met veel kabaal en poeha, sta ik rustig onder de warme douche, komt er zo’n dominante aap onder de douche staan die ook met veel krachtige bewegingen zichzelf begint te wassen. Hier stoor ik mijzelf nog niet al te veel aan totdat meneer bij de plasser en poepert aankomt. Dan gebeurt er toch iets onsmakelijks in mijn ogen. Meneer gaat op een been staan (als een hondje die tegen een boom gaat plassen) en haalt met zijn handen; lange halen flink langs zijn uitgang en flubbertje. Het geluid dat hierbij voortgebracht word is gewoon ranzig (lees ook intimiderend).
Ook dit gedrag is wel te verklaren. Dominante apen onder elkaar hebben natuurlijk allemaal een gigantische stevig piemel die niet van pielen en poedelen houdt. NEE,, die moet net als elk ander gewicht behandeld worden, als een stuk ijzer waarmee gestoeid moet worden. Wie gaat er nou zachtjes zijn piemeltje poetsen? Dat doen alleen homo’s en mietjes toch?
En hoe harder en wilder de piemel gewassen wordt, hoe minder je de aandacht legt op de lengte van je toeter. Nu moet er niet gedacht worden dat ik mijzelf boven dit gedrag plaats, ik betrap mijzelf ook wel op dit soort ‘mannelijk’ gedrag. Soms plaats ik mij als een vis op de kant en bestudeer ik mijn eigen habitat.
Tot onder de douche.
Groet,
Bokito.
—–Oorspronkelijk bericht—– Van: Leendert P. Bakker Verzonden: woensdag 12 december 2007 0:27 Aan: Sjoerd Bakker Onderwerp: RE: Piemels in de sportschool
Hoi Bokito,
In de sportschool voegde ik mij meestal bij een vrouwenklasje. Je weet wel, een beetje bbb-oefeningen doen: billen, buik en borsten. Om dat laatste gaat het mij natuurlijk, want die heb ik nog niet. Maar het gaat er daar wel apart aan toe. Zo nemen de dames elkaar openlijk op, ze scannen elkaars uiterlijk met een bij voorkeur uiterst arrogante blik. Dat op zich vergt al de nodige training, die van de gelaatsspieren. Fitness wise gedacht een goede oefening derhalve. En nu ik dit schrijf bedenk ik mij dat het eigenlijk bbbb-oefeningen zijn, voor de billen, buik, borsten en arrogante bek.
Ook op de waarnemers heeft het een goede invloed. Het werkt behoorlijk op de lachspieren. Zeker als de dame in kwestie over haar legging een string draagt. Dan kan je mij opvegen. Vermoedelijk denken ze dat het sexy is. Maar mij doet het altijd denken aan een verpleeghuis voor demente bejaarden. Daar zie je ze ook nog wel eens slip over de bovenbroek dragen. Het liefst natuurlijk binnenstebuiten. Wat mij ook opvalt zijn de korte truitjes. Vermoedelijk om de navelpiercing te tonen. En natuurlijk ook de tatoeage die bij voorkeur direct boven de bilspleet is aangebracht. Altijd handig, zo weet je waar die begint.
Lang heb ik het niet volgehouden in het vrouwenklasje. Ze namen me niet meer serieus toen ik vroeg of ze nu een keer goede muziek wilden draaien. Johnny Cash of zo. De oefeningen waren best leuk hoor. Maar telkens als zij naar rechts hupten, stapte ik naar links. En dat kan je dan zo goed zien in de spiegel. En ook hun meewarige blikken. Niet goed voor je zelfvertrouwen.
Op advies van mijn psycholoog ben ik er mee gestopt. Maar ze wist ook niet goed wat ik dan wel moest gaan doen. Ik heb daarna nog een tijdje op slenderen gezeten. Maar dat was ook geen succes, want m’n kunstgebit trilde steeds uit m’n mond. Nu zit ik op yoga. Natuurlijk gaat het wel eens mis, maar er is altijd wel iemand die m’n been weer van m’n nek wil trekken. En ze maken me wakker als we het kopje thee gaan drinken.
Groet,
Don Leo Huppelkut.
Ps. Uiterst sterk verhaal van jou!