Onlangs hebben mijn ex-collega Jonneke en ik ons voor de vissen geworpen. Niet voor de haaien bij Sharm al-Sheikh maar voor de Garra Rufa in Amsterdam Zuid. Bij Dr. Fish wel te verstaan. Voetbalvrouwen en andere nieuwe rijken gaan naar Dr. Fish om er vooral veel geld te verspillen. Dat wilden wij weleens van dichtbij meemaken. Bovendien konden onze voeten ook wel een pedicure gebruiken.
We werden ontvangen in een loungeruimte waar tassen te koop lagen die deden denken aan de Afghaanse windhond. Als ik met een voetballer getrouwd was en zo’n hond had gehad, had ik die tas zeker gekocht. Maar we gingen niet naar Dr. Fish voor een nieuwe tas maar om poedelzachte voetjes te krijgen met behulp van vissen die dode huidcellen als een delicatesse zien.
We moesten even wachten want, hoewel de vissen van dr. Fish onverzadigbaar zijn, moeten ze af en toe wel even uitbuiken. Om de tijd te doden kregen we helemaal in stijl een glaasje Prosecco. We fantaseerden over al die voeten waaraan onze vissen aan hebben zitten knabbelen. Hoeveel eelt, voetschimmels, wratten en open wonden kunnen ze eigenlijk aan? Een beetje misselijk liepen we voor de behandeling achter de jongste dochter van dr. Fish aan.
Terwijl ze onze voeten waste, stelde dochter Fish ons gerust. Dr. Fish heeft eerst geëxperimenteerd met de Chin Chin vis, maar die had zulke grote tanden dat “de behandeling niet meer verzachtend genoemd kon worden”. De Garra Rufa daarentegen zien eruit als guppies en hun tandjes zijn veel minder scherp. Met onze voeten in ieder een eigen aquarium zagen we hoe de hongerige guppies agressief aanvielen. Ze wurmden zich tussen mijn tenen en namen mijn nagelriemen flink te grazen. Andere visjes stortten zich wellustig op hun dode soortgenoten die op de bodem lagen.
Na twintig minuten werden we door dochter Fish bevrijd. Onze voeten voelden aangevreten stroef aan. Hier en daar had ik zelfs zichtbaar een beet. Voor ons hoeft Dr. Fish dus geen tweede keer. Maar het was wel gezellig om met Jonneke weer eens gezellig te hebben bijgepraat. De volgende keer doen we dat tijdens een voedzame maaltijd met een goed glas wijn. Proost!