Nooit van Nico Dijkshoorn gehoord, nooit gezien, nooit iets van gelezen. Maar afgelopen zaterdag staat er een niet te missen markante kop op de voorkant van Volkskrant Magazine: ‘schrijver Nico Dijkshoorn’. En vandaag een profiel in Het Parool: ‘het mes altijd in de achterzak’.
Het beeld van een getalenteerde, veelzijdige-, goed van de tongriem gesneden- en met een scherpe pen schrijvende man ontstaat. Maar tegelijkertijd van iemand die zielig doet over z’n jeugd, over dat hij geen aandacht kreeg, over een vader die ‘m wegdrukte.
En ook van iemand die vergeet dat zijn gaven daar mede aan te danken zijn, iemand die mede daardoor zijn geld verdient, iemand die daar desondanks tegenaan schopt, iemand die het mes uit de achterzak haalt en het z’n vader posthuum in de rug steekt. Met blote handen vechten als het er op aan komt Nico en face to face. Zo doet een vent dat.