COWSHEAD KARIN MOOR EN LEENDERT BAKKER

Het dossier Wild Juice krijgt een vervolg. Nu spugen ze er bij Grunn de Witt niet in en bij de naam Wild Juice hebben collega’s beeld. Kokosmelk met rum, grapefruit met gin, dat soort beeld. Een beetje een domper als blijkt dat Wild van oorsprong een naar de oprichter genoemd Duits bedrijf is en het woord dus anders uitgesproken dient te worden. Nu is juice niet bepaald een Duits woord. Dus qua uitspraak maken we van het ‘wilde sap’ de overstap naar een slecht in het Duits n

Inmiddels ligt de Familiedag al weer bijna een jaar achter ons. Tijd om terug te kijken. De Bakkers - met hun roots in Pingjum - organiseren eens in de twee jaar een familiereünie. Ditmaal lag dat in handen van de Fam. Tjeerd en Jikke Bakker en ze kozen ervoor om het op 30 augustus 2014 in Harlingen en Pingjum zelf te houden. Zeer geslaagd, mede door het bezoek aan de voormalige ouderlijke boerderij aan De Rige. Het filmpje geeft geen compleet beeld: sommige familieleden sta

"Mozes kriebel, je bent je eigen Abraham", schrijft Karin. Natuurlijk refererend aan de vijftig jaar die Rick is geworden, maar ook aan de djellaba die hij regelmatig draagt maar vooral aan Rick's eigenzinnigheid. Karin maakte het onderstaande filmpje voor hem: #familie

Aan de deur Floortje en Madelief, vier blauwe kinderogen kijken me aan. Maar de monden blijven dicht. ‘Hallo snurkberen, wat kan ik voor jullie doen?’ Het blijft nog even stil en dan zegt Floortje: ‘wij zijn geen snurkberen!’ ‘Okay, wat zijn jullie dan wel?’ ‘We zijn, zijn, ehh, we zijn kinderen… nee, meisjes!’ ‘Okay meisjes, wat kan ik voor jullie doen?’ De meisjes denken weer na. Ze weten dat ze niet om snoep mogen vragen. En ze snappen dat je niet elke keer kan aankomen me

Maartje en Leen lopen van Hasselt naar Zwolle, een etappe van ‘de Kroon op het Hanzestedenpad’. Mooie uitzichten op de IJsseldelta, guur weer. Niet erg want ze kunnen opwarmen bij Diede en Sietse in Stadshagen. ’s Middags breekt de zon door en het dreigt aangenaam te worden. Zeker bij het pittoreske Oude Veer en het park Het Engelse Werk. Totdat Leen constateert dat de IJssel hier is omgedoopt tot De Rivier Zwolle. Dat is zo’n beetje hetzelfde als Nederland voortaan Amsterdam

Jans noemde het een huisgewoonte. De gewoonte om voor het slapen gaan een Beerenburg, een Weduwe Joustra, te pakken en een stuk kaas. Dat laatste heb ik niet van een vreemde. Want ik herinner mijn broer Sybren wanneer hij ’s avonds laat thuis kwam. Hij maakte dan steevast de gang naar de kelderkast om daar nog even kaas te scoren. Ik kan me niet herinneren dat hij ook een Weduwe pakte, maar het tijdstip waarop hij thuis kwam deed vermoeden dat hij dan iemand anders had gepa

Van: Leendert P. Bakker Verzonden: donderdag 22 januari 2015 00:24 Aan: Jans Bakker CC: Paul Fontein; Karin Moor Onderwerp: RE: verhuizing Jannie; bereikbaarheid Lieve Jans, Goed bezig lees ik. En dat ondanks je weerzin tegen dit gebeuren. Ik zoek afstemming met Paul, maar we kunnen wellicht wat betekenen in ’t weekend van 31 januari op 1 februari, in dat weekend hebben we een afspraak met Joke & Paul. Daar kom ik op terug. Want de bouwvakkers zullen op z’n vroegst op 2 febr

Eind tweeduizendveertien: Engelenburgerlaan 4 in Brummen is verkocht, Syb gaat met Trees een nieuw leven in Zwolle beginnen. Zwolle? Diede en Sietse wonen daar nu! En daar was ik bij mijn zus Jans gestald om tijdens de verhuizing van ’t gezin Bakker-Buitelaar, van Nunspeet naar Brummen in negentienzeventig, niet in de weg te lopen. Toen de spullen over waren bracht Jans me naar het dorp stroomopwaarts aan de IJssel. Nog geen twaalf was ik. De acht jaar daarna – tot ik uit hui

Prilsaam sist de jonge Sonos Door knippende tippende sinistere sonoren Met an de knoppen de Olle Lobos Gemig kijsvonijn is zo vebroren Maar wie loed guistert ontwaart Sebas Vunst kliegt als een drone over de hei Mamen met Saartje straks voor de klas Die dieten nooit hun schoel voorbij Sint. #hetdagelijksleven #familie #tekst

De Vrolijke Frans in Oeken, zondag 14 augustus 2011. Aan tafel met Syb, Tine, Iddo en Françoise. Tine is ziek, erg ziek. Maar vandaag voelt ze zich redelijk. Ze geniet van de entourage, geniet van onder de mensen zijn en van ons gezelschap. Ze geeft me een standje, want Karin is redelijk afgepeigerd na een pittige meerdaagse trekking over de Veluwe. “Tine, over tentjes proberen gesproken, weet je waar wij met de nichtjes van Karin zijn wezen kamperen? In de buurt van Vledder”

Sub finem En nu nog maar alleen het lichaam los te laten - de liefste en de kinderen te laten gaan alleen nog maar het sterke licht het rode, zuivere van de late zon te zien, te volgen – en de eigen weg te gaan. Het werd, het was, het is gedaan. M. Vasalis #familie #hetdagelijksleven